واردات فولاد از چین به عنوان یکی از مهم‌ترین مبادلات تجاری در ایران شناخته می‌شود. با وجود اینکه چین یکی از بزرگترین تولید کنندگان مقاطع فولادی مانند میلگرد و ورق استیل است، فرآیند واردات این محصولات چالش‌های خاص خود را به همراه دارد. از مسائل مربوط به کیفیت محصولات، مشکلات حمل و نقل و گمرک گرفته تا پیچیدگی‌های مربوط به قوانین و نوسانات ارزی، تمامی این موارد می‌توانند واردات فولاد را به یک فرآیند پیچیده و زمان‌بر تبدیل کنند. در این مقاله، به بررسی این چالش‌ها و راه‌حل‌های موجود برای رفع آن‌ها خواهیم پرداخت تا بتوانید با آگاهی بیشتری در این مسیر قدم بردارید.
واردات ورق استیل از چین یکی از روش‌های رایج برای تأمین این محصول در ایران است، چرا که چین به عنوان یکی از بزرگترین تولید کنندگان فولاد، ورق استیل را با قیمت مناسب و کیفیت بالا ارائه می‌دهد. اما واردات این کالا به ویژه در سال‌های اخیر با مشکلاتی همچون تحریم‌ها و نوسانات ارزی مواجه شده است. برای موفقیت در این زمینه، انتخاب تأمین کننده معتبر و انجام مذاکرات دقیق در خصوص قیمت، شرایط تحویل و ضمانت‌های کیفی ضروری است.
مراحل واردات شامل بسته‌بندی مناسب، انتخاب روش حمل و نقل مناسب (دریایی، هوایی یا ریلی) و انجام فرآیندهای گمرکی در چین و ایران است. در ایران، پس از رسیدن محموله به گمرک، ترخیص کالا با همکاری یک ترخیص‌کار ماهر به سرعت انجام می‌شود تا کالا به‌سرعت وارد چرخه تولید گردد. با انجام دقیق این مراحل، می‌توان واردات ورق استیل از چین را به‌طور مؤثر و بدون مشکل پیش برد.
بازار فولاد ایران در سال‌های اخیر شاهد رشد چشمگیری بوده است. ایران در سال 2022 بیش از 30 میلیون تن فولاد خام تولید کرده که این کشور را در جمع 10 تولید کننده بزرگ فولاد جهان قرار می‌دهد. با این حال، مصرف داخلی فولاد در حدود 20 میلیون تن در سال است، که بیشتر توسط صنایع ساخت و ساز، خودروسازی و پروژه‌های زیربنایی تأمین می‌شود.
علی‌رغم تولید بالا، بخش‌هایی از اقتصاد ایران هنوز به واردات فولاد وابسته هستند. در سال 2024، حدود 8 میلیون تن فولاد وارد شده است تا نیازهای خاص برخی صنایع تأمین شود. این وابستگی به محصولات وارداتی نشان دهنده نیاز به مواد با کیفیت در بخش‌های خاص است که تولید داخلی قادر به پوشش کامل آن‌ها نیست.
واردات فولاد در ایران با چالش‌های جدی در زمینه زیرساخت‌ها روبرو است. بندر عباس، یکی از بنادر اصلی کشور، به دلیل ازدحام و ناکارآمدی تأسیسات بندری، با تأخیرات طولانی در فرآیند ترخیص کالا مواجه است. گاهی اوقات کشتی‌ها تا دو هفته در انتظار تخلیه می‌مانند که این موضوع می‌تواند اختلالاتی در زنجیره تأمین ایجاد کرده و هزینه‌های اضافی به وارد کنندگان تحمیل کند.
علاوه بر مشکلات بندری، زیرساخت‌های حمل و نقل در ایران نیز به‌طور کامل پاسخگوی نیازهای صنعت نیستند. جاده‌ها و خطوط ریلی بسیاری از مناطق کشور نیاز به به‌روزرسانی دارند تا بتوانند حجم بالای حمل و نقل صنعتی را مدیریت کنند. این کمبودها باعث تأخیر در تحویل کالا به پروژه‌ها و در نهایت خسارت به کسب‌وکارهایی می‌شود که به تحویل به موقع وابسته‌اند.
در فرآیند واردات ورق استیل از چین، آگاهی از انواع مختلف این محصول اهمیت زیادی دارد. ورق استیل به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شود: استیل بگیر و استیل نگیر.
استیل بگیر که شامل گریدهای ۴۱۰، ۴۲۰ و ۴۳۰ است، به دلیل قیمت مقرون به صرفه‌اش، در صنایعی مانند ساخت قطعات خودرو، دکل‌های نفتی و ظروف فلزی استفاده می‌شود. این نوع استیل به دلیل خواص خاص خود، برای کاربردهای صنعتی متنوع مناسب است.
از طرف دیگر، استیل نگیر شامل گریدهای ۳۰۴، ۳۱۶ و ۳۰۹S است که بیشتر در محیط‌هایی که نیاز به مقاومت در برابر خوردگی یا دماهای بالا دارند، کاربرد دارد. این نوع ورق‌ها معمولاً در صنایع حساس و مقاوم در برابر اسید و دما استفاده می‌شوند. علاوه بر این، ورق‌های استیل دوفازی نیز گریدهایی مانند ۳۲۷۵۰S دارند که در شرایط خاص صنعتی به کار می‌روند.
با شناخت انواع ورق استیل و کاربردهای آن‌ها، وارد کنندگان می‌توانند انتخاب هوشمندانه‌تری در خرید این محصول داشته باشند.