مطمئناً کاشت بذر خیار در گلدان یکی از متفاوت‌ترین و جذاب‌ترین تجاربی است که می‌توانید در زندگی داشته باشید. این روزها افراد زیادی برای سرگرمی یا دسترسی به سیفیجات ارگانیک تصمیم می‌گیرند که شخصاً خودشان کاشت آنها را در منزل انجام بدهند. این در حالی است که بسیاری از افراد گمان می‌کنند که به دلیل زندگی در آپارتمان فرصت کاشت بسیاری از گیاهان را از دست می‌دهند. اما این گونه نیست! کاشت بذر خیار در گلدان اگر با دقت مهارت کافی انجام شود مطمئناً نتایج مناسبی به شما خواهد داد. در ادامه شما را با نکات و دستورالعمل‌های مربوط به کاشت خیار در گلدان آشنا می‌کنیم.
توجه داشته باشید پیش از هر اقدامی لازم است اقدام به خرید بذر خیار کنید و سپس مراحلی که در ادامه ذکر شده است را با دقت انجام دهید.
در گام اول بذرهایی که از قبل تهیه کرده‌اید را حدود ۴۸ ساعت در آب خیس کنید. سپس لا به لای چند دستمال کاغذی بپیچید،این کار باعث جوانه زدن بذر می‌شود. اما نکته‌ای که در زمینه وجود دارد این است که باید در این مدت از خشک شدن دستمال جلوگیری کنید.
در گام دوم باید یک گلدان مناسب و تقریبا بزرگ برای کاشت بذر خیار در نظر بگیرید. محیطی که گیاه در آن رشد می‌کند نقش موثری در کیفیت محصول نهایی خواهد داشت به همین دلیل به شما توصیه می‌کنیم که حتماً یه گلدان مناسب با عمق کافی انتخاب کنید.
در مرحله سوم نوبت به قرار دادن بذر در گلدان می‌رسد. برای این کار بذر جوانه زده را در ۱ تا ۲ سانتی‌متری خاک قرار بدهید. توجه داشته باشید که عمق کاشت بذر در این مرحله از اهمیت فوق العاده بالایی برخوردار است. نکته دیگر مربوط به تعداد بذر است در هر گلدان سعی کنید بیشتر از دو بذر نکارید.
بعد از کاشت بذر در گلدان روی جوانه‌های کاشت شده را با خاک نرم بپوشانید و به خوبی آبیاری کنید. بهتر است برای این کار از آبپاش استفاده کنید تا آب به طور کامل به تمامی قسمت‌های گیاه برسد.
در این مرحله بعد از کاشت بذر خیار در گلدان آن را در یک نقطه مناسب و آفتابگیر قرار بدهید.
مطمئناً انتخاب بهترین زمان برای کاشت بذر خیار در گلدان به شما کمک می‌کند تا محصولات با کیفیتی داشته باشید. بهترین فصل برای کاشت بذر خیار اوایل بهار است، اما اگر در اواسط بهار یا در فصل تابستان قصد کاشت خیار در گلدان را داشتید هم می‌توانید اقدام کنید.
اما باید یک سری از نکات مهم را رعایت نمایید. یکی از نکات مهم و قابل توجه که در ارتباط با کاشت بذر خیار وجود دارد این است که به محض رشد بوته برای جلوگیری از قارچی شدن آن باید سعی کنید تا به وسیله یک داربست آن را به سمت بالا هدایت کنید این کار باعث می‌شود که خیار‌های شما از آفات و بیماری‌ها در امان باشند و از لحاظ طعم و فرم کیفیت بالاتری داشته باشند.
اگر قصد کاشت بذر خیار در گلدان را دارید و می‌خواهید در یک فضای کوچک صیفی‌جات خود را پرورش بدهید،حتماً باید به این موضوع توجه داشته باشید که یک سری از نکات مشخص وجود دارند که با رعایت آنها مطمئناً بهترین نتیجه را از کاشت در فضای محدود خواهید گرفت. برخی از مهمترین نکات مربوط به آن عبارتند از:
· تغذیه مناسب از نور خورشید
دسترسی به نور مستقیم خورشید یکی از مهمترین نکاتی است که برای کاشت بذر خیار باید در نظر بگیرید. خیار به عنوان یک گیاه گرمسیری به نور بیشتری احتیاج دارد. به همین دلیل به شما توصیه می‌کنیم که بعد از کاشت در گلدان جایی را در منزل انتخاب کنید که گیاه شما به طور مستقیم از نور خورشید تغذیه کند.
· توجه به مساحت کاشت بذر خیار
نکته مهم دیگری که برای کاشت بذر خیار در گلدان وجود دارد؛ مساحت لازم برای کاشت است. بنابراین سعی کنید یک گلدان مناسب با عمق کافی داشته باشید تا ریشه خیار تحت فشار قرار نگیرد.
· انتخاب بذر مناسب برای کاشت
توجه به انتخاب بذر مناسب برای کاشت در گلدان به شما کمک می‌کند تا نتیجه مطلوب‌تری از این کار بگیرید. به همین دلیل به شما توصیه می‌کنیم که حتماً پیش از خرید بذر تاکید کنید که به محصولی احتیاج دارید که برای کاشت در گلدان مناسب است.
· توجه به آبیاری گیاه
بعد از کاشت بذر خیار در گلدان باید به نکات مهم در ارتباط با نگهداری آن توجه کنید. بدین منظور حتماً آبیاری گیاه را تا زمانی که به مرحله گلدهی و میوه‌دهی برسد، به صورت منظم و به مقدار کافی انجام بدهید. زمان مناسب برای آبیاری هم معمولاً هنگام غروب آفتاب است.
کلام پایانی
کاشت بذر خیار در گلدان یکی از بهترین و متفاوت‌ترین اتفاقاتی است که می‌توانید در زندگی تجربه کنید. برای انجام این کار حتماً باید از بذرهای با کیفیت و مناسب کاشت در گلدان استفاده کنید. علاوه بر این، توجه به نکات مهم نظیر انتخاب گلدان مناسب، خاک مرغوب، نور خورشید و... نیز به محصول دهی بهتر شما کمک می‌کند. توجه داشته باشید که رعایت کلیه نکات مربوط به کاشت بذر خیار در گلدان باید گام به گام اجرا شود تا نتیجه بهتری بگیرید.
اما سوال بیماران آن است که آیا استفاده از این تصاویر برای بدن ضرر دارد؟ اهمیت تهیه تصویر رادیوگرافی در چیست؟ آیا برای تمامی خدمات دندانپزشکی نیاز به تهیه این تصاویر خواهد بود؟ در ادامه به بررسی این موارد و مطالب مهم مرتبط با آن خواهیم پرداخت.
عکس دندان سالم و خراب در رادیوگرافی با یکدیگر متفاوت است. به همین علت از اولین مواردی که دندانپزشکان برای بیماران تجویز می‌کنند، تهیه همین تصاویر است. به طور معمول زمانی که بیمار برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کند، وضعیت پوسیدگی و بافت لثه در بالین تا حدی قابل تشخیص خواهد بود.
اما برای اینکه دندانپزشک بتواند به خوبی وضعیت آن را با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار دهد، باید چنین تصاویری تهیه شود. از این رو تهیه عکس‌های رادیوگرافی برای اکثر خدمات دندانپزشکی توصیه خواهد شد.
استفاده از تصاویر رادیوگرافی در دندانپزشکی برای اهداف مختلفی کارآمد است. اول از هر چیزی عکس رادیوگرافی در این روزها به عنوان یک مدرک قانونی برای دندانپزشک محسوب می‌شود. در حقیقت اگر دندانپزشکی تصویری از دندان نداشته باشد، اجازه انجام کار روی آن را نیز نخواهد داشت.
به علاوه تصویر رادیوگرافی می‌تواند نمایی از آناتومی داخلی و حتی گسترش پوسیدگی را نمایش دهد. به همین علت دندانپزشک تشخیص می‌دهد آیا امکان نگهداری دندان وجود دارد یا خیر. همچنین اگر دندان از کانال‌هایی با آناتومی غیرنرمال برخوردار باشد، دندانپزشک کار عصب کشی آن را به یک متخصص محول خواهد کرد.
برخی از بیماران به دلیل استفاده از اشعه ایکس در تهیه تصاویر رادیوگرافی، تصور می‌کنند ضرر بسیاری برای بدن‌شان خواهد داشت. تا حدی این ترس طبیعی است، اما باید دقت کرد که دوز اشعه در حوزه دندانپزشکی بسیار پایین خواهد بود. حتی مقدار آن از دوز دریافتی بیمار در طول روز توسط نور خورشید نیز کم‌تر است.
به همین علت با چند بار عکس گرفتن مشکلی برای فرد ایجاد نخواهد شد. این موضوع حتی طبق مطالعات مختلف نیز به اثبات رسیده است. بنابراین هیچ جای نگرانی از این بابت وجود ندارد.
تصاویر رادیوگرافی مختلفی وجود دارد که در حوزه دندانپزشکی می‌توان از آنها کمک گرفت. اینکه دندانپزشک کدام مورد را برای شما تجویز کند، به نوع درمان وابسته خواهد بود. به عنوان مثال بیماری که با هدف کشیدن دندان‌ها به دندانپزشک مراجعه می‌کند، معمولا برایش از عکس‌های OPG استفاده می‌شود.
اما اگر قرار است وضعیت پوسیدگی برای ترمیم یا عصب کشی بررسی شود، به سراغ تصاویر پری‌اپیکال و حتی بایت وینگ می‌روند. گاهی اوقات نیاز است از دندان بیمار تصاویر سه‌بعدی تهیه شود تا وضعیت آن با ساختارهای اطراف با جزئیات بسیار بهتر مورد ارزیابی قرار بگیرد.
سوالات متداول
1. آیا برای همه خدمات دندانپزشکی نیاز به عکس رادیوگرافی است؟
درست است که برای اکثر خدمات دندانپزشکی نیاز به تهیه تصویر رادیوگرافی است، اما این مورد برای همه آنها صدق نمی‌کند. به عنوان مثال اگر بیمار برای جرم گیری دندان‌های خود به دندانپزشک مراجعه کند، مطمئنا دیگر نیاز به استفاده از آنها نخواهد بود.
2. آیا در تصویر رادیوگرافی وضعیت استخوان نیز مشخص است؟
بله خیلی از اوقات دندانپزشکان برای ارزیابی تحلیل استخوان در اطراف دندان، از چنین عکس‌هایی کمک می‌گیرند.
جمع‌بندی
عکس رادیوگرافی در بسیاری از خدمات دندانپزشکی پیش از شروع هر یک تهیه می‌شود. هزینه هر عکس با توجه به نوع آن و حتی بیمه فرد متفاوت است. دقت کنید که دندانپزشکان تا زمانی که تصویری از دندان را در اختیار نداشته باشند، شروع به درمان نخواهند کرد. مگر اینکه برای آن درمان نیازی به چنین عکس‌هایی نباشد.
اما آیا واقعا پرکردن دندان در بارداری خطرناک است؟ اصلا آیا انجام چنین درمانی برای بیمار ضروری خواهد بود؟ در صورتی که بیمار بخواهد در بارداری برای ترمیم دندان خود اقدام کند، بهترین بازه چه زمانی است؟ در ادامه تمامی موضوعات و سوالاتی از این دست را پاسخ خواهیم داد. همراه ما باشید!
ترمیم دندان یکی از خدمات ساده‌ای است که معمولا هم عارضه جدی برای بیماران به همراه ندارد. با این حال در دوران بارداری به دلیل حساسیتی که جنین به داروها و ترکیبات مختلف دارد، ممکن است با خطراتی همراه باشد. به ویژه در ماه‌های ابتدایی بارداری، به هیچ عنوان دندانپزشکان زیر بار انجام ترمیم دندان نخواهند رفت.
البته دقت کنید که در همین ماه‌ها هم اگر پرکردن دندان انجام شود، ممکن است مشکل چندان برای بیمار و فرزندش ایجاد نشود. با این حال دندانپزشکان برای آنکه ریسک آن را پایین آورند، از انجام درمان خودداری می‌کنند.
دندانپزشکان معمولا زمانی خدمات درمانی خود را به بیمار باردار ارائه می‌کنند که بدانند برای فرد ضروری است. به عنوان مثال اگر عفونت یا درد شدیدی وجود داشته باشد، عصب کشی یا حتی کشیدن دندان انجام می‌شود. البته سعی خواهد شد همین درمان‌ها نیز در بازه ایمن ارائه شود.
با توجه به احتمال بروز عوارض پرکردن دندان در بارداری و عدم اورژانس بودن شرایط بیمار در چنین مواقعی، دندانپزشکان خیلی توصیه‌ای بر انجام آن نخواهند داشت. البته گاهی اوقات به دلیل وسعت پوسیدگی و نزدیکی آن به پالپ دندان، ممکن برای جلوگیری از درد در ماه‌های آینده، در بازه ایمن کار بیمار انجام شود.
با توجه به خطراتی که ترمیم دندان در بارداری ممکن است به همراه داشته باشد، یک بازه ایمن برای انجام آن در نظر گرفته می‌شود. بیمارانی که به هر دلیلی قصد پر کردن دندان خود را دارند، می‌توانند در این بازه با خیال راحت اقدامات لازم را انجام دهند.
البته باز هم تاکید می‌شود که ترمیم دندان یک درمان ضروری و اورژانسی برای مادر باردار نیست. به همین علت در صورتی که مقدار پوسیدگی کم باشد، حتما می‌توان با رعایت بهداشت آن را در همان اندازه نگه داشت و تا پایان بارداری صبر کرد. در غیر این صورت توصیه بر آن است که در ماه‌های چهارم تا ششم برای دریافت خدمات بدون ریسک، به دندانپزشک مراجعه کنید.
پر کردن دندان در بارداری اگر در بازه ناایمن انجام شود، برای مادر یا جنین مشکلاتی به همراه خواهد داشت. در ماه اول تا سوم این احتمال وجود دارد که اختلالاتی در رشد اندام‌های جنین ایجاد شود. همچنین گاهی اوقات مشکلات ذهنی کودکان به دلیل استفاده از ترکیبات پرخطر در این بازه اتفاق می‌افتد.
همچنین اگر مادر در ماه‌های 7 تا 9 بارداری برای دریافت چنین خدماتی اقدام کند، ریسک بروز مشکلاتی برای خودش وجود خواهد داشت. به عنوان مثال افزایش فشار خون ناگهانی در مادر گاهی اوقات اتفاق می‌افتد و حتی سبب زایمان زودرس می‌شود. به علاوه گاهی کاهش فشار خون در موقعیت دراز کشیده یونیت دندانپزشکی برای برخی از بیماران قابل انتظار است.
جمع‌بندی
پر کردن دندان در بارداری بیشتر زمانی توصیه می‌شود که وضعیت پوسیدگی ریسک بروز علائم عفونت و درد را در ماه‌های آینده به همراه داشته باشد. در واقع دندانپزشک درمان آن را برای مادر بارداری در سه ماهه دوم ضروری بداند. بنابراین توصیه می‌شود در ماه‌های چهارم تا ششم دندان‌های مادر تحت معاینه قرار بگیرد.
با توجه به این موضوع، به نظر شما بهتر است برای ساخت روکش دندان در قسمت‌های قدامی از کدام متریال استفاده شود؟ آیا می‌توان از روکشهای تمام فلزی برای دندان‌های جلویی استفاده کرد؟ آیا دندان‌های جلویی با روکش غیرطبیعی می‌شود؟ در ادامه چنین موضوعی را به صورت مفصل بررسی می‌کنیم.
مراحل روکش دندان جلو تفاوت خاصی با دندان‌های خلفی دهان ندارد. با این حال برای ساخت یک روکش برای چنین دندان‌هایی، دندانپزشک تمام سعی خود را به کار می‌برد تا زیبایی را در کنار عملکرد در اولویت قرار دهد. به همین علت معمولا از روکش‌هایی با زیبایی و رنگ مناسب استفاده می‌شود.
نکته قابل توجه آن است که اگر روکش با رنگ مناسب طراحی شود، نه تنها ظاهر غیرطبیعی نخواهد داشت بلکه می‌تواند زیبایی بسیار بهتری به همراه داشته باشد. از این رو نباید نگران زیبایی دندان بعد از قرارگیری روکش باشید.
یکی از گزینه‌های بسیار رایجی که برای دندان‌های جلویی مورد استفاده قرار می‌گیرد، روکشهای PFM است. این نوع روکش از یک هسته فلزی در ساختار خود برخوردار است. روی این هسته فلزی یک لایه سرامیک مات قرار می‌گیرد تا بتواند رنگ فلز را بپوشاند.
اگر قرار باشد صرفا همین لایه مات روی فلز باشد، نمی‌تواند زیبایی چندان قابل قبولی را برای دندان به همراه آورد. از این رو روی این لایه مجددا سرامیک شفاف و نسبتا صافی قرار خواهد گرفت. با این کار زیبایی بسیار خوب و مشابه دندان ایجاد می‌شود.
به جهت ساخت روکش برای دندان جلو می‌توان از انواع تمام سرامیکی کمک گرفت. این نوع روکش استحکام پایین‌تری نسبت به مدل PFM به همراه دارد. با این حال زیبایی آن نسبت به سایر انواع موجود قابل مقایسه نخواهد بود. به همین علت خیلی از بیماران به دنبال ساخت روکش با این نوع متریال هستند.
دقت کنید که هزینه ساخت یک روکش سرامیکی بالاتر است و باید چنین موضوعی را پیش از انتخاب آن مدنظر قرار دهید. به علاوه نباید فشار زیادی روی آن اعمال شود تا از شکستگی روکش جلوگیری به عمل آید.
ساخت روکش تمام فلزی برای دندان‌های جلویی امکان‌پذیر است. در حقیقت دندانپزشک قادر است دندان را تراش مختصری داده و یک روکش تمام فلزی برای آن طراحی کند. اما نکته مهم، زیبایی ضعیف این نوع روکش است. در حقیقت اگر روکش تمام فلزی برای دندان‌های جلویی ساخته شود، تنها استحکام به همراه خواهد داشت.
از این رو دندانپزشکان معمولا برای دندان‌های جلویی چنین نوعی را پیشنهاد نمی‌کنند. همچنین تقریبا تمامی بیماران حاضر نیستند از یک روکش با زیبایی ضعیف برای دندان‌های خط لبخند خود استفاده کنند. بنابراین ساخت روکش تمام فلزی در این شرایط خیلی مطرح نمی‌شود.
سوالات متداول
1. هزینه ساخت روکش دندان جلو چقدر است؟
برای به دست آوردن هزینه دقیق ساخت روکش برای این دندان‌ها، باید با دندانپزشک خود مشورت کنید. عواملی همچون نوع روکش و دستمزد وی در تعرفه نهایی آن تاثیر بسزایی خواهد گذاشت.
2. زیبایی روکش دندان جلو تمام سرامیکی بیشتر است یا PFM؟
اگر بخواهیم روکشهای تمام سرامیکی را از نظر زیبایی با انواع PFM مقایسه کنیم، مطمئنا مورد اول در اولویت قرار می‌گیرد.
جمع‌بندی
ساخت روکش دندان جلو می‌تواند ساختار از دست رفته این دندان‌ها را بازسازی کند. به علاوه به دلیل همرنگ بودن روکشهای به کار رفته، می‌توان زیبایی دلخواه بیمار را تامین نمود. از این رو نگرانی از بابت زیبایی پس از قرارگیری روکش وجود نخواهد داشت. همچنین می‌توان رنگ مورد نظر بیمار را برای دندان‌های جلو مورد استفاده قرار داد.
کاشت ابرو یکی از روش‌های محبوب برای بازیابی یا بهبود شکل ابروها است که می‌تواند نتایج طبیعی و زیبایی به همراه داشته باشد. با این حال، بعد از انجام این عمل، مراقبت‌های خاصی ضروری است تا نتیجه نهایی بهتر و ماندگارتر باشد. یکی از سوالات رایج افرادی که کاشت ابرو انجام می‌دهند این است که چه زمانی می‌توانند خوابیدن عادی خود را از سر بگیرند؟ خوابیدن در هفته‌های ابتدایی بعد از عمل می‌تواند بر فرایند بهبودی تاثیر بگذارد، به همین دلیل مهم است که مراقبت‌های لازم را در این زمینه رعایت کنید. در این مقاله به بررسی مدت زمانی که باید صبر کنید تا بتوانید به خوابیدن عادی خود ادامه دهید، خواهیم پرداخت و نکات مهمی را برای حفظ سلامتی و زیبایی ابروهای تازه کاشته‌شده ارائه خواهیم کرد.
نحوه خوابیدن بعد از کاشت ابرو یکی از نکات مهمی است که باید به آن توجه ویژه داشته باشید تا روند بهبودی به خوبی پیش برود و نتیجه نهایی مطلوب باشد. در چند روز اول پس از کاشت، خوابیدن به حالت نیمه‌نشسته ضروری است تا فشار کمتری به ناحیه ابروها وارد شود. این حالت خواب می‌تواند به شما کمک کند تا از هر گونه برخورد و اصطکاک با بالش جلوگیری کنید و سر خود را در زاویه‌ای مناسب قرار دهید.
استفاده از بالش گردنی یا بالش سرپایی می‌تواند در این مدت بسیار مفید باشد. این بالش‌ها از حرکت غیر ارادی سر در هنگام خواب جلوگیری می‌کنند و باعث می‌شوند که سر در وضعیت مناسب قرار گیرد. همچنین خوابیدن به پشت، به ویژه در روزهای اول پس از کاشت، بسیار توصیه می‌شود. در این وضعیت، سر در موقعیت صحیح قرار دارد و از وارد آمدن فشار مستقیم به ابروها جلوگیری می‌شود.
پس از گذشت چند روز و با تأیید پزشک، می‌توانید به آرامی شروع به خوابیدن به پهلو کنید، اما باید مراقب باشید که هیچ‌گونه فشار یا تماس غیرمستقیم به ناحیه ابروها وارد نشود. به طور کلی، توجه به نحوه خوابیدن بعد از کاشت ابرو می‌تواند به بهبودی سریع‌تر و نتیجه طبیعی‌تر کمک کند.
مراقبت‌های بعد از کاشت ابرو بسیار مهم هستند و می‌توانند تأثیر زیادی در روند بهبودی و نتیجه نهایی داشته باشند. یکی از اولین نکات مهم، مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک است. این داروها معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک‌ها، ضد التهاب‌ها و داروهای ضد خارش هستند که باید بلافاصله پس از عمل شروع شوند. این داروها به جلوگیری از عفونت و کاهش التهاب در ناحیه کاشت کمک می‌کنند. از آنجایی که پزشک دستورالعمل‌های خاصی برای مصرف داروها دارد، باید آنها را دقیقاً طبق زمان‌بندی و مقدار تجویز شده استفاده کنید.
همچنین، برای تسریع بهبودی، باید از برخی عادات پرهیز کنید. کشیدن سیگار و مصرف الکل می‌تواند به فرآیند بهبود آسیب بزند و از آنجا که این عوامل روند بهبودی را کند می‌کنند، باید از آنها دوری کنید. بعد از کاشت ابرو، برای شستشوی صحیح صورت و ابروها، باید از اسپری‌ها استفاده کنید و تا دو هفته از تماس مستقیم آب داغ و فشار زیاد بر روی ابروها خودداری کنید. این مراقبت‌ها به حفظ فولیکول‌های کاشته شده کمک می‌کند و مانع آسیب به آنها می‌شود.
در کنار این موارد، تغذیه مناسب نیز می‌تواند به بهبودی سریع‌تر کمک کند. مصرف میوه‌های تازه مانند آناناس و موز می‌تواند به کاهش التهاب و تسریع روند ترمیم کمک کند. علاوه بر این، مصرف ویتامین C به تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود زخم‌ها کمک می‌کند. رعایت این نکات و مراقبت‌های غذایی می‌تواند تأثیر زیادی در نتیجه نهایی کاشت ابرو داشته باشد.
پیاده‌روی پس از کاشت ابرو معمولاً ضرری ندارد و حتی می‌تواند به روند بهبودی کمک کند. فعالیت‌های سبک مانند پیاده‌روی آهسته به گردش خون و افزایش سطح انرژی بدن کمک کرده و باعث تسریع در بهبودی ناحیه کاشت می‌شود. با این حال، باید مراقب باشید که از پیاده‌روی بیش از حد و ورزش‌های سنگین خودداری کنید، زیرا فشار زیاد بر ناحیه ابروها می‌تواند به نتایج کاشت آسیب وارد کند. در روزهای اول پس از کاشت، بهتر است به جای فعالیت‌های سنگین، پیاده‌روی‌های آرام و ملایم انجام دهید و از انجام هر گونه فعالیت که ممکن است باعث فشار یا آسیب به ناحیه کاشت شود، پرهیز کنید.