برداشتن کیسه صفرا ممکن است برای هر فردی، چه زن و چه مرد، با عوارضی همراه باشد. اما عوارض برداشتن کیسه صفرا در زنان بیشتر است. طبق تحقیقات انجام شده، احتمال وجود سنگ‌های صفراوی در مجاری صفراوی در زنان حدود 82.6 درصد و در مردان تنها 17.4 درصد است. این مطالعه شامل بیماران در رده سنی 14 تا 91 سال بود. از دیگر عوارض احتمالی برداشتن کیسه صفرا در زنان می‌توان به اسهال، مشکلات گوارشی مانند نفخ و سوزش معده و عدم تحمل غذاهای چرب اشاره کرد. این عوارض معمولاً با گذشت زمان و تغییرات در رژیم غذایی قابل کنترل هستند و نیاز به نگرانی ندارد. با این حال، هر فرد باید پس از جراحی با پزشک خود در ارتباط باشد تا عوارض خاص هر فرد به‌درستی مدیریت شود.
عدم وجود کیسه صفرا به خودی خود تهدیدی جدی برای سلامت نیست و بیشتر افراد پس از برداشتن آن، می‌توانند زندگی عادی خود را ادامه دهند. کیسه صفرا که یک عضو کوچک در زیر کبد است، مسئول ذخیره صفرا می‌باشد، مایعی که در فرآیند هضم چربی‌ها ضروری است. در شرایطی مانند سنگ‌های صفراوی، التهاب یا بیماری‌های دیگر، ممکن است پزشک تصمیم به برداشتن کیسه صفرا بگیرد. این عمل جراحی که کوله‌سیستکتومی نام دارد، مشکلی برای بیشتر افراد ایجاد نمی‌کند. پس از جراحی، صفرا به‌طور مستقیم از کبد به روده‌ها منتقل می‌شود و سیستم گوارشی به‌طور طبیعی به هضم ادامه می‌دهد. با این حال، رعایت یک رژیم غذایی متعادل و اجتناب از مصرف زیاد چربی‌ها به‌ویژه در ماه‌های اول پس از جراحی، می‌تواند به حفظ سلامتی کمک کند.
برداشتن کیسه صفرا به‌طور کلی عملی ایمن است، اما ممکن است با عوارضی همراه باشد. یکی از شایع‌ترین مشکلات بعد از جراحی، عفونت در محل جراحی است که می‌تواند با علائمی همچون تورم، قرمزی و درد همراه باشد. در این صورت، تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً به رفع مشکل کمک می‌کند. خونریزی پس از عمل نیز ممکن است به‌ندرت اتفاق بیفتد و در صورت بروز، نیاز به مداخله پزشکی دارد. نشت صفرا از محل جراحی، که به‌طور نادر رخ می‌دهد، ممکن است با علائم مانند تب، درد شکم و تورم شکم همراه باشد و در این صورت جراحی مجدد برای تخلیه مایع صفرا ضروری خواهد بود. آسیب به مجرای صفراوی یا اندام‌های اطراف مانند روده یا عروق خونی نیز می‌تواند اتفاق بیفتد، ولی معمولاً قابل ترمیم است.
از دیگر عوارض نادر می‌توان به ترومبوز سیاهرگی عمقی اشاره کرد، که در آن لخته‌های خون در رگ‌های پا ایجاد می‌شود و در صورتی که به ریه‌ها منتقل شود، به آمبولی ریه تبدیل می‌شود. همچنین، برخی افراد ممکن است بعد از جراحی با مشکلاتی مانند سوءهاضمه، دل‌درد یا اسهال روبه‌رو شوند که به سندرم پس از جراحی کوله‌سیستکتومی معروف است. این علائم معمولاً موقتی هستند و پس از مدتی برطرف می‌شوند.
جراحی کیسه صفرا به دو روش اصلی انجام می‌شود: کوله‌سیستکتومی لاپاروسکوپیک و جراحی باز. در روش لاپاروسکوپیک، جراح چند برش کوچک روی پوست ایجاد کرده و با استفاده از ابزارهای مخصوص و یک دوربین کوچک، کیسه صفرا را با کمترین تهاجم خارج می‌کند. این روش به دلیل درد کمتر و بهبودی سریع‌تر ترجیح داده می‌شود. اما در روش جراحی باز، برشی بزرگ‌تر روی شکم ایجاد می‌شود تا دسترسی مستقیم به کیسه صفرا فراهم شود. این روش معمولاً در موارد پیچیده یا وجود زخم‌های ناشی از جراحی‌های قبلی استفاده می‌شود.